Als je me zou kennen, zou je weten dat ik...

… al meer dan 30 jaar gelukkig getrouwd ben en trotse moeder van 2 volwassen zoons.

… Abessijnen heb gefokt en dat ik menig traantje liet als de kittens naar hun nieuwe blikopeners (ja, zo noemen we in de kattenwereld de eigenaren, die de kat tenslotte elke dag eten geven) gingen. Maar omdat de blijdschap van nieuwe eigenaren het meer dan waard is, heb ik nu af en toe een nestje van onze Kooikerhondjes Jara en Shenna. Ja en ook als de puppy’s opgehaald worden houd ik het niet droog.

… elke zomer met onze caravan naar dezelfde camping in de Dordogne ga en daar altijd op hetzelfde plekje sta. In de winter gaan we regelmatig op wintersport met diezelfde caravan. Wat meer avontuurlijk waren onze vakanties naar Indonesië (nee, geen strandvakantie op Bali); vulkanen, vleerhonden, Komodovaranen én leren duiken met zuurstofflessen.

… als kind zei, dat ik juf wilde worden, maar pas naar de PABO ging toen mijn kinderen naar de basisschool gingen en tot die tijd al meer dan 10 jaar op kantoor bij de NS gewerkt had. Ik ben met plezier juf, Remedial Teacher en Intern Begeleider geweest, maar heb vanaf januari 2021 het onderwijs verlaten.

… mezelf vaak hoor zeggen: “Ik ben niet nieuwsgierig hoor, maar ik wil wel alles weten.” Een leven lang leren is helemaal op mij van toepassing en mijn verzameling (studie)boeken wordt steeds groter. Tegenwoordig lees ik graag voor mijn ontspanning en dan te bedenken dat ik vroeger geen boek aanraakte.

… een zelfgemaakt beeldje kreeg en direct besloot dat dit het symbool voor mijn praktijk zou worden “Twee mensen, die iets delen, elkaar nodig hebben en samenwerken”.

… op mijn beeldscherm 2 geeltjes geplakt heb met de oneliners: “Als je de lat hoog genoeg legt kun je er(aan) onderdoor gaan” én “Goed is goed genoeg”.